Raads­voorstel Vast­stellen Kadernota 2024 - Tweede Termijn

Voorzitter,

Er komt steeds minder geld binnen op de gemeentelijke rekening, en dus kijkt dit college om zich heen. Waar valt nog wat geld uit te persen?

Een van de slachtoffers van deze zoektocht lijkt ons Natura 2000-gebied te worden, de Biesbosch. Daar wordt natuurlijk al geld verdiend aan recreatie, door verhuurbedrijven, horeca, noem maar op. Maar het college vindt dat allemaal nog niet genoeg. Nee, dit college wil nóg eens een half miljoen euro per jaar extra aan inkomsten gaan genereren met recreatie in het natuurgebied. De wethouder doet dat liever, zo deelde ze in de commissie mee, dan de raad te vragen dit bedrag uit de gemeentelijke begroting te dekken.

Voorzitter, laten we dit even tot de kern inkoken. Dit college wil beschermde natuur in gaan zetten als wingewest om gaatjes in de gemeentelijke begroting te vullen. De Partij voor de Dieren valt hiervan echt van haar stoel. Zijn we hier op dit eiland nog in de jaren 50 van de vorige eeuw, misschien?

Decennialang voerde geld verdienen de boventoon in het overheidsbeleid. Het resultaat: de soortenrijkdom in Nederland is in een eeuw tijd met 85% afgenomen. Als we kijken naar broedvogels, bijvoorbeeld, dan zijn negen soorten broedvogels door dit beleid uitgestorven, en nog eens 87 soorten broedvogels worden nu, op dit moment, terwijl wij hier praten over gemeentefinanciën, in hun voortbestaan bedreigd. In de afgelopen 25 jaar is het aantal vlinders met bijna de helft afgenomen. Meer dan de helft van de Nederlandse vlindersoorten wordt met uitsterven bedreigd. Heeft dit college geen weet van de afschuwelijke staat waarin de Nederlandse natuur zich bevindt?

Voorzitter, gaten in de begroting hoor je niet in de natuur te vullen. Na de commissiebehandeling van de Kadernota is de Partij voor de Dieren gesterkt in haar overtuiging dat er maar één verantwoorde optie is: afzien van het onderzoek naar dit verdienmodel, dat op zichzelf trouwens al 215.000 euro kost, en dat komt wel van de gemeentelijke rekening. Vandaar ook dat we vasthouden aan ons amendement op dit punt.

Geen paden of steigers erbij in Natura 2000-gebied

Voorzitter, wat de Partij voor de Dieren tijdens de commissievergadering al helemaal verbaasde, was dat dit college zelfs de optie van het ontsluiten van beschermde natuur voor recreatie op tafel laat liggen. Op plekken die nu gereserveerd zijn voor in vrijheid levende dieren, overweegt dit college paden en steigers aan te leggen, zodat dieren ook daar door mensen verstoord kunnen worden.

Voorzitter, dit college is echt rupsje nooitgenoeg als het om recreatie gaat. Vrij recent hebben we er in Dordrecht 530 hectare recreatiegebied bij gekregen, in de vorm van de Nieuwe Dordtse Biesbosch. En binnenkort komt daar nog eens 55 hectare recreatiegebied bij, in de vorm van de Merwedeheuvel.

Wanneer is het genoeg, voorzitter? Wanneer hebben we genoeg recreatiegebied voor mensen gerealiseerd, zodat we de overige gebieden kunnen behouden voor de natuur?

Voorzitter, gezien de expansiedrift van dit college, is het tijd dat we hier als raad een grens trekken. Recreatie moet natuurlijk mogelijk zijn, dat vinden we als Partij voor de Dieren ook, maar daar is op dit eiland, zoals ik zojuist illustreerde, al zéér ruim de mogelijkheid voor. De recreatiemogelijkheden binnen de gemeente Dordrecht zijn de afgelopen jaren met honderden hectares toegenomen. Maar niet het hele eiland moet één groot recreatiegebied worden. Ergens moet het ook ophouden, en moeten we de natuur rust en ruimte gunnen om te herstellen.

Daarom dient de Partij voor de Dieren in deze tweede termijn een motie in genaamd “Geen paden of steigers erbij in Natura 2000-gebied”, waarmee we als raad kunnen zeggen: tot hier, en niet verder.

Andere moties

Voorzitter, we willen ook nog wat zeggen over onze andere moties.

Bladblazers

Soms zijn er van die uitvindingen, voorzitter, waar de wereld niet beter maar slechter van wordt. Kernwapens, bijvoorbeeld. Misschien ging het eigenlijk bij de uitvinding van buskruit al mis. En benzinebladblazers vallen ook in die categorie, wat de Partij voor de Dieren betreft.

Onze motie over benzinebladblazers (dat is motie M17) hebben we wel wat aangepast. We hebben het dictum vereenvoudigd, particuliere bladblazers eruitgehaald, en voorbeelden toegevoegd van gemeenten die op dit vlak vooroplopen. Amsterdam en Utrecht en alle Vlaamse gemeenten tonen aan dat het wél kan: afscheid nemen van die luidruchtige en vervuilende ondingen, en er een fijnere stad voor terugkrijgen. En doe dat, het liefst, bij het eerstvolgende nieuwe contract. Ik zal zo de gewijzigde motie aan u overhandigen.

Voedselbeleid

En voorzitter, onze motie over het voedselbeleid (dat is motie M16) trekken we in, zoals we ook in de commissie al hebben aangekondigd. De Partij voor de Dieren neemt genoegen met de toezegging van het college dat er een startnotitie aankomt.

Afsluiting

Voorzitter, ik sluit af. Het was vooral natuur die de klok sloeg in onze bijdrage. En dat is niet voor niks, want het massale uitsterven van dier- en plantensoorten in de afgelopen 100 jaar is niet alleen een verschrikkelijk verlies op zichzelf, een schandvlek op de erfenis wij nalaten aan onze kinderen en aan toekomstige generaties, maar het is ook een van de meest acute bedreigingen voor het voortbestaan van onze eigen diersoort.

En wat zo frustrerend is, voorzitter, is dat het denken dat dat probleem heeft veroorzaakt, altijd maar financiële kortetermijnbelangen vooropstellen, altijd maar de belangen van onze eigen soort vooropstellen, dat denken zit nog steeds in het systeem, in het bestuur en in de politiek. We zien het ook in de plannen waar dit college mee komt, zoals ik eerder heb geïllustreerd. Maar voorzitter, we zitten midden in een biodiversiteitscrisis, en we moeten de natuur de ruimte geven om te herstellen. En soms moet je daarvoor je eigen kortetermijnbelang opzij zetten.

Dankuwel, voorzitter.